γράφει ο Νίκος Β.
Αντώνιος Μακρής ο ηρωικός γιατρός του Άγιου Κωνσταντίνου Φθιώτιδας της δεκαετίας 1930.
Τον Απρίλιο του 1938 ειδοποιήθηκε για να συνδράμει σε σοβαρό περιστατικό στην αντίκρυ όχθη του Μαλιακού κόλπου στον Άγιο Γεώργιο Ευβοίας. Σπεύδει κωπηλατώντας μόνος επί ώρες εν μέσω τρικυμίας. Φθάνοντας κατάκοπος πέφτει και στο κρύο νερό κατά την αποβίβαση από την βάρκα. Ωστόσο υπερβάλλει εαυτόν, ανασυντάσσεται και προσφέρει βοήθεια στον ασθενή.
Τον Ιανουάριο του 1940 σπεύδει με σφοδρή κακοκαιρία για επιπλοκή τοκετού στην ορεινή Καρυά, επειδή ο μαιευτήρας της εγκύου αρνήθηκε να μεταβεί λόγω της σφοδρής κακοκαιρίας. Το μουλάρι τον μεταφέρει στο πρώτο μισό μέρος της διαδρομής ενώ το υπόλοιπη την ανεβαίνει πεζός εν μέσω χιονοθύελλας. Τελικά καταφθάνει εγκαίρως στην Καρυά και σώζει μητέρα και νεογνό από βέβαιο θάνατο.
