η αρχαία Ολυμπία σήμερα

γράφει ο Νίκος Β.

Όλοι οι λαοί όλης της γης συγκρίνουν το παρόν τους με το παρελθόν τους. Στην περίπτωση του Έλληνα η σύγκριση είναι επώδυνη επειδή το κλέος, δηλαδή η δόξα των αρχαίων είναι δυσανάλογο με την σημερινή εικόνα του νεοέλληνα. Κάποιοι λένε κάθε πέρυσι και καλύτερα, ενώ άλλοι πάλι πιστεύουν πως όταν πατώσουμε εντελώς θα αρχίσει η ανάταση. Περί της αρχαίας Ολυμπίας ο λόγος.

 Το Σαββατοκύριακο επισκέφθηκα για πρώτη φορά την κοιτίδα του ολυμπιακού πνεύματος και εντυπωσιάστηκα επειδή ξετυλίχθηκε μπροστά μου μία τοποθεσία σπάνιου κάλους, παγκοσμίως γνωστή για τον συμβολισμό της. Λυπήθηκα μόνο που δεν την είχα επισκεφθεί νωρίτερα.

αναμνήσεις από το χορευτικό παρελθόν # 39

Αδικαιολόγητη καθυστέρηση για την νέα μουσική ανάρτηση του ιστολογίου μας. Ευελπιστώ πως η επόμενη δεν θα αργήσει τόσο πολύ να ανέβει. 

Μιξαρισμένο minidisc 74 λεπτών. Μουσική goa και λίγο uplifting trance, γραμμένο από cd και πικάπ. Γράφτηκε με cd player Παϊονίρ, πικαπ ΜΚ2, μίκτη Τζέμινι και minidisc player Σόνι, τον χειμώνα του 1999 (κρατώ μία επιφύλαξη για την χρονολογία). 

Το πρόγραμμα επιμελείται η αφεντιά μου και έλαβε χώρα στο AstroFollie bar του παλιού μου φίλου Κωστή Λ. Αφιερωμένο εννοείται στον Κωστή και την Εύη, την Χρυσαυγή και τον Νίκο, τον Θάνο και τον Κοσμά και όλη την παλιοπαρέα του Χαλανδρίου. Αφιερώνεται και στον Μανώλη Α. τον καλό μου φίλο που με μύησε στην ποδηλασία, ενώ εγώ τον μύησα στο clubbing και στο trance. Μαζί του πρωτοπήγα στο bar αυτό όπου γνωρίστηκα με τον ιδιοκτήτη του Κωστή, ο οποίος και μου πρότεινε να παίζω μουσική κάθε Τετάρτη. Να είστε όλοι καλά παλιόφιλοι, λυπούμαι που πλέον δεν επικοινωνούμε.

Ευχαριστώ τους καλλιτέχνες:

25η Μαρτίου κάτω στον Πειραιά, νέα ήθη

γράφει ο Νίκος Β.

στον Πειραιά, όχι στο Λίβερπουλ

Έβρεχε εχθές και λίγος κόσμος παρακολούθησε την μαθητική παρέλαση στον Πειραιά εχθές. Ακόμη λιγότεροι οι δημοσιογράφοι που παρευρέθησαν στην εκδήλωση. Ευτυχώς στην πόλη αυτή δεν ματαιώθηκε η σχολική παρέλαση όπως σε πολλούς δήμους της χώρας. Το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδος βλέπετε!

Έτσι λοιπόν η εικόνα που βλέπετε πιθανότατα να μην διαδοθεί στο διαδίκτυο και σίγουρα δεν θα προβληθεί από τα μεγάλα ΜΜΕ. Επιτρέψτε μου κάποιες επισημάνσεις και σκέψεις:

η σχολική βία έγινε με το ζόρι μπούλινγκ

γράφει ο Νίκος Β. 

Η υπερπροβολή της "μάστιγας του μπούλινγκ" από διάφορες ΜΚΟ και τους σχολικούς συλλόγους γονέων, δυστυχώς δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μόνο και μόνο η εμμονή στην χρήση του αγγλικού όρου μπούλινγκ (bullying) αντί του ορθού όρου "εκφοβισμού", ωραιοποιεί την ενδοσχολική βία και την μεταμορφώνει σε μόδα ή και νέα σχολική τάση. Κάτι ανάλογο με το γκέϊμινγκ, το ζάπινγκ ή το σόπινγκ. Όσο για τις σχολές πολεμικών τεχνών το αντι-μπούλινγκ είναι το μάνα εξ’ ουρανού για να αυξήσουν τις εγγραφές από τους φοβισμένους γονείς που έτσι πιστεύουν πως θα "θωρακίσουν τα παιδιά τους από τους μανιακούς συμμαθητές τους". Σίγουρα το πολύ κύριε ελέησον του σχολικού εκφοβισμού λειτουργεί αντίστροφα σε πολλά παιδιά που τα ωθεί να δραστηριοποιηθούν σε άτυπες συμμορίες μέσα και έξω από τα σχολεία, είτε για να είναι μέσα στα πράγματα, είτε για να προστατευθούν από αντίπαλες συμμορίες που τα απειλούν. 

το Εργολαβιστάν δείχνει τα δόντια του

γράφει ο Νίκος Β.

Φόβος και τρόμος για τους οδηγούς... ο δωδέκατος σταθμός διοδίων μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης είναι γεγονός. Στο 216 χιλιόμετρο εγκαινιάστηκαν τα φρέσκα διόδια της κοινοπραξίας Κεντρική Οδός που στην σπουδή της να κατασκευάσει την παράκαμψη Στυλίδας -Καραβόμυλου, παρέλειψε άλλες υποχρεώσεις της όπως:

κυπριακό - στασιμότης

γράφει ο Βάσος Φ. Δημοσιεύτηκε στην κυπριακή εφημερίδα Ένωσις στη στήλη "εθνικωλογικόν εκδοτικόν σημείωμα" στα τέλη Νοεμβρίου 2014

Δεν ήθελα στο ουσιαστικά τελευταίο μου Εθνικωλογικόν Εκδοτικόν Σημείωμα να γράψω για τις συνεχείς αθλιότητες που μαστίζουν το έθνος. Να, όμως, που δεν μπορώ να το αποφύγω. Πραγματοποίησε εισβολή η Τουρκία στον θαλάσσιό μας χώρο κι εμείς "αντισταθήκαμε" ποικιλοτρόπως, όπως αρμόζει σε ένα περήφανο έθνος. Είπαμε, Κύπρος και Ελλάδα, στους Τούρκους να πάρουν το Μπαρμπαρός τους και να εξαφανιστούν από την ΑΟΖ μας, αλλιώς δεν θα επιστρέψουμε στις συνομιλίες για μία διζω- νική δικοινοτική ομοσπονδία. Οι Τούρκοι τα έκαναν πάνω τους και, φυσικά, ΔΕΝ έφυγαν. Σαμαράς και Αναστασιάδης, όμως, επαναβεβαίωσαν στους Τούρκους τον στρατηγικό μας στόχο για επίλυση του Κυπριακού στη βάση των ευρωπαϊκών αρχών και αξιών, των συμφωνιών κορυφής και των αποφάσεων του ΟΗΕ, δηλαδή την επαναφορά ενός σχεδίου Ανάν που θα επισφραγίζει την ήττα του 1974 και θα μας μετατρέπει σε μία κοινότητα σκλάβα στα χέρια των νεοοθωμανών της περιοχής μας.