διάλεξε τον Σαμαρά της αρεσκείας σου (βίντεο)

2
γράφει ο Νίκος Β.

Η πρόκριση της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στους 16 του μουντιάλ, είναι αναμφίβολα το γεγονός της εβδομάδας. Συζητήθηκε πολύ εάν ο διαιτητής έσφαλε στην κατακύρωσή του πέναλντι υπέρ της εθνικής μας. Κάποιοι είπαν πως το πέναλντι ήταν έγκυρο, κάποιοι είπαν το αντίθετο και το απέδωσαν στο στιγμιαίο λάθος της διαιτησίας. Υπήρξαν και κάποιοι άλλοι που συμπέραναν πως ο διαιτητής εκ προμελέτης χάρισε το γκολ της νίκης στην Ελλάδα,  ως μέρος ενός γενικότερου σχεδίου, προκειμένου να ανακουφιστεί το εθνικό συναίσθημα ενός ολόκληρου λαού που βρίσκεται στο επίκεντρο του οικονομικού πολέμου στην Ευρώπη. Μας δόθηκε πάντως μία καλή ευκαιρία να συζητήσουμε την "θεραπεία" στην πληγωμένη υπερηφάνεια του Έλληνα που προσφέρουν οι διεθνείς επιτυχίες του ελληνικού αθλητισμού σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Αναρωτιέμαι τί προσέφερε στην πατρίδα μας και στον λαό μας η πρωτιά της εθνικής Ελλάδος στο πανευρωπαϊκό κύπελλο καλαθοσφαίρισης το 1987, στο πανευρωπαϊκό κύπελλο ποδοσφαίρου πριν 10 χρόνια, ακόμαι και η πρώτη νίκη της Έλενας Παπαρίζου στην eurovision πριν 9 χρόνια. 


Αναμφίβολα μία πρωτιά σε ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο επίπεδο δίνει στον Έλληνα ισχυρή δόση εθνικής υπερηφάνειας δεδομένου πως του θυμίζει λαμπρές στιγμές της ιστορίας του. Ιδιαίτερα της αρχαίας ελληνικής ιστορίας όταν οι πρόγονοι μας υπήρξαν οι αδιαφιλονίκητοι ηγέτες σε πνευματικό, επιστημονικό, αλλά και σε στρατηγικό, γεωπολιτικό επίπεδο. Αυτή η δόση υπερηφάνειας διαχέεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα ανεξαιρέτως, όμως η ευτυχία που την συνοδεύει φθίνει όσο ο χρόνος απομακρύνεται από το χαρμόσυνο γεγονός και μακροπρόθεσμα η χαρά της νίκης εξαλείφεται εντελώς. Η υπερηφάνεια όμως σημαδεύει τον Έλληνα για πολλά χρόνια, δίνοντάς του ευεργετικά ερεθίσματα για να πορευτεί στην οικογενειακή και επαγγελματική του διαδρομή με θάρρος και αγωνιστικότητα. Σίγουρα λοιπόν αφού οι εθνικές επιτυχίες προσφέρουν στο φρόνημα, είναι ευχής έργον να επαναληφθούν για να ανανεώσουν την εθνική ευφορία. Πώς ωφελείται όμως η Ελλάδα, το εθνικό δηλαδή σύνολο από τις επιτυχίες αυτές;  Η ελληνική πραγματικότητα έδειξε πως η πορεία της χώρας μας δεν επηρεάστηκε θετικά από τις αθλητικές πρωτιές των τελευταίων δεκαετιών. Αντίθετα η πορεία μας σε οικονομικό αλλά και εθνικό επίπεδο ήταν καταστροφική, ιδιαίτερα αφού τελείωσαν τα olympic games 2004 και έσκασε η φούσκα το 2008. Φυσικά δεν φταίνε για αυτό οι εθνικές μας επιτυχίες το 2004 & 2005 όπως προανέφερα. Υπεύθυνοι για αυτό είναι οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι και συνυπεύθυνοι εμείς οι "πολίτες" που τους εξουσιοδοτούμε εκούσια με την ψήφο μας ή ακούσια με την αποχή μας από αυτήν.

Καταλήγω στο συμπέρασμα λοιπόν πως η επιτυχία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου είναι άσχετη με την πορεία της πατρίδας μας για τα μετέπειτα χρόνια. Σήμερα όμως περισσότερο από ποτέ στους χαλεπούς καιρούς που βρίσκεται η Ελλάδα, η εθνική μας "ανάγκη" για μία αθλητική πρωτιά είναι "επιτακτική". Αυτό το γνωρίζουν καλά και οι επικυρίαρχοί μας και ενορχηστρωτές της δυστυχίας μας και δεν θα διστάσουν να μας "σπρώξουν" προς την κορυφή, όσο βέβαια περνάει από το χέρι τους. Σήμερα περισσότερο λοιπόν από ποτέ άλλοτε, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως ακόμα και εάν η πολυπόθητη εθνική πρωτιά στο μουντιάλ έρθει, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στην ζωή μας βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Η πρόσφατη ιστορία αυτό έξειξε. Μάλλον μία αθλητική πρωτιά επιπέδου - μουντιάλ θα "ναρκώσει" για λίγους μήνες τον εθνικό μας πόνο για να διευκολυνθεί η ολοκλήρωση του σχεδίου υφαρπαγής της Ελλάδας που εξυφαίνεται μεθοδικά για πολλά χρόνια. 

Υπάρχουν βέβαια και οι αθεράπευτοι ποδοσφαιρόφιλοι που πιστεύουν πως άλλαξε η ζωή μας όταν ο Σαμαράς του ποδοσφαίρου κέρδισε το πέναλντι εναντίον της Ακτής Ελεφαντοστού. Είναι δικαίωμά τους να αεροβατούν ελπίζοντας πως η ποδοσφαιρική επέλαση που δεν θα σταματήσει παρά έως την πρώτη θέση του μουντιάλ, αντικατοπτρίζει την ελληνική λεβεντιά που θα μας δώσει την δύναμη να αποτάξουμε την οικονομική κρίση και να επανακτήσουμε την χαμένη μας ζωή! 
Η επιλογή εάν ο ποδοσφαιρικός θρίαμβος στο μουντιάλ 2014 θα αναστήσει τους Έλληνες ή όχι, ανήκει σε όλους εμάς που θα συζητάμε και ενδεχομένως θα πανηγυρίζουμε έως την επόμενη ήττα ή το επόμενο μνημόνιο!



Το βιντεάκι αυτό μοιάζει πάντως με την επιστροφή στο μέλλον. Κάποιοι λένε πως είναι σύμπτωση, κάποιοι λένε πως αυτό που έγινε ήταν σκηνοθετημένη αντιγραφή από το προφητικό βίντεο του μέγιστου Χάρι Κλιν (το αντίθετο του Ντέρτι Χάρι). 


Και για να δείξουμε όμως σε όλο τον κόσμο πως δεν χάνουμε το χιούμορ μας και δεν το βάζουμε κάτω, ας διαλέξουμε ποιόν προτιμάμε από τους 3 Σαμαράδες της ελληνικής επικαιρότητας: 

1) ο καλός...






2) ... ο κακός...


3) ... και ο άσχημος



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ Νίκο είμαι με τον μεσαίο Σαμαρά


(Καλά ντε, ένα αστείο κάναμε.....)

Ανώνυμος είπε...

Και πέρα από αστεία, πολύ ωραίο το κείμενο σου
Άλλωστε ο αθλητισμός και ΚΥΡΙΩΣ το ποδόσφαιρο, είναι το σύγχρονο όπιο των λαών.....

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε ελεύθερα στα ελληνικά παρακαλώ.
Όταν η γλώσσα μας απαγορευτεί ή γίνει δευτερεύουσα ελέω τρόϊκας, το συζητάμε πάλι...