τουρνουά μπάσκετ χωρίς παίκτες και θεατές

γράφει ο Νίκος Β.

Ακόμα μία απόδειξη πως οι συνιστώσες ΣΥΡΙΖΑ και οι φράξιες των αναρχικών είναι το ίδιο και το αυτό. “Τουρνουά μπάσκετ 3χ3” διοργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ εχθές στην Ηλιούπολη, όπως και αλλού, ένα χρόνο μετά την σύλληψη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής! Η ιδέα δεν είναι πρωτοφανής αφού και το ΚΚΕ είχε διοργανώσει ίδιο τουρνουά στον ίδιο χώρο προεκλογικά με το ίδιο ακριβώς θέμα! Θυμηθείτε την παλαιότερη ανάρτηση προεκλογικά στιγμιότυπα. Φυσικά η προσέλευση των νέων ήταν μηδενική, ούτε και οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ με τα μούσια δεν εμφανίστηκαν καν αφού και ο καιρός ήταν χειμωνιάτικος και δεν είναι καιρός για κρυολογήματα. Αυτό που κατόρθωσαν μόνο ήταν να κρεμάσουν αποβραδίς μουσαμάδες με το παρακάτω αντιφασιστικό σύνθημα:

Παρατηρήστε πως η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί ακριβώς την ρητορική των αναρχικών! Αποκαλυπτικό είναι το σύνθημα στον ακριβώς απέναντι τοίχο του γηπέδου μπάσκετ, λίγες ημέρες πριν την ματαιωθείσα εκδήλωση:

Υπάρχει τώρα κανείς που να αμφιβάλει πως τα ανώνυμα συνθήματα με την υπογραφή του εγκύκλιου Α που λερώνουν αδιάκριτα χρόνια τώρα κάθε τοίχο σχολείου και κάθε εμφανές σημείο, προέρχονται από τους ίδιους τους πολιτικούς εγκεφάλους; Υπάρχει κανείς που να αμφιβάλει πως οι αόρατοι γκραφιτάδες που ατιμώρητοι καταστρέφουν περιουσίες και προπηλακίζουν συνανθρώπους τους, είναι οι προστατευόμενοι παρακρατικοί της “νεολαίας Σύριζα” με τα χίλια ονόματα; Υπάρχει κανείς που να αμφιβάλει πως οι γνωστοί άγνωστοι που ασελγούν κατά της δημοκρατικής έκφρασης και εναντιώνονται με κάθε τρόπο στην πατριωτική ομοψυχία και ιστορική μνήμη της Ελλάδας, εκπορεύονται από την πολιτική μήτρα του του κομμουνισμού και γαλουχούνται από το φιλελεύθερο καθεστώς;

Επιλέξτε εσείς πως θα τους αποκαλείτε ανάμεσα από τις ταυτότητες που οι ίδιοι χρησιμοποιούν: αντιφά, αντιφασίστες, αντιναζί, αντιεθνικιστές, αναρχικοί, αντεξουσιαστές, αντι, αντι, αντι… Τίποτε πρωτότυπο και τίποτε δημιουργικό δεν πρεσβεύουν οι "χρήσιμοι ηλίθιοι" της ελλαδικής αριστεράς, παρά μόνο την στείρα αντί-θεση και το σύμπλεγμα εναντίον του ελληνισμού και της ελληνικής φιλοσοφίας. Καμία πολιτική πρόταση δεν αρθρώνουν, παρά μόνο την παγκοσμιοποιημένη έκφραση του “ανθρωπισμού των πολυπολιτισμικών κοινωνιών”, κοινωνίες που είναι καταδικασμένες να αποτύχουν όπως απέτυχε και το πρότυπο της αταξικής κοινωνίας στον υπαρκτό σοσιαλισμό. Πιστεύω πως δίκαια αναρωτιέμαι λοιπόν, αφού οι πατρίδες δεν υπάρχουν για τους αναρχικούς, γιατί τότε τις πολεμούν με τόσο μίσος;