η χρεωκοπία, η χελώνα και άλλα παράδοξα

γράφει ο Νίκος Β.

Παρακολούθησα απόψε με συναισθήματα ντροπής, οργής, αλλά και οίκτου, τους βουλευτές της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ μέσα στην "προστατευτική γυάλα" της βουλής, μακριά από τους ψηφοφόρους τους. Πέντε ημέρες μετά το 62% του "όχι" που ψήφισαν οι Έλληνες απένταντι στο νέο μνημόνιο φτωχοποίησης που επέβαλλε η τρόϊκα, του ίδιου "όχι" που υποστήριξε και η συγκυβέρνηση. Λίγες όμως ώρες πριν υπερψηφίσουν την ίδια σχεδόν μνημονιακή συμφωνία, αγνοώντας την λαϊκή εντολή, μετατρέποντας το νωπό κρέας σε μπαγιάτικο ψάρι, δηλαδή το ηχηρό "όχι" του ελληνικού λαού σε υποτελές "ναι" στους διεθνείς επικυρίαρχους. Συγκράτησα τις παρακάτω δηλώσεις:


-Βουλευτίνα ΣΥΡΙΖΑ: 
γνωρίζαμε πως θα βρεθούμε εγκλωβισμένοι...οι υποστηρικτές των μνημονίων είναι οι ταξικοί μας αντίπαλοι...
δεν πιστεύουμε στα μνημόνια...
δεν θα παίξουμε το σχέδιο των δανειστών...στόχος μας να βρεθούν στην Ευρώπη άλλα 27 όχι...
ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε πως στηρίζει έμπρακτα την εργατική τάξη, αντίθετα από την Χρυσή Αυγή που δεν έκανε τίποτα για τους εργάτες, παρά μόνο εργατικά σωματεία...
Πόσο υποκριτικό, ποταπό και ηττοπαθές.

-Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ: 
δεν είναι οι καναλάρχες που πολέμησαν το όχι, είναι τα συμφέροντα...
πρέπει να βρούμε εναλλακτικό σχέδιο...
δεν μπορεί σε 6 μήνες να μην έχουμε βρει σχέδιο αντίδρασης...
Η φωνή απόγνωσης, ανάμικτη με την αξιοπρέπεια και την ωραιοποίηση της ήττας.  

-Βουλευτής ΑΝΕΛ: 
η σημερινή κυβέρνηση αρνήθηκε να κάνει όσα έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις...
το ναι της βουλής θα δώσει την δύναμη στον πρωθυπουργό να διαπραγματευθεί απέναντι στην Ευρώπη...
με το ναι θα υπερασπιστούμε τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες...
Ντροπή για το κόμμα αυτό που απεμπόλησε κάθε έννοια αξιοπρέπειας και αξιοπιστίας κάτι όμως προβλέψιμο, διαβάστε και την προεκλογική ανάρτηση ο ρόλος των ΑΝΕΛ μετά τις εκλογές

grexit ή νοσταλγία;

Παρατήρησα απόψε πως κάτι περίεργο συμβαίνει με την χρεωκοπία που συνεχώς πλησιάζει όμως δεν έρχεται ποτέ. Κάτι ανάλογο με τον δρομέα Αχιλλέα που δεν προλαβαίνει την χελώνα που εξακολουθεί να προηγείται στο χρονικό διάστημα που εκείνος καλύπτει ένα μέρος της διαφοράς. Προσομοιώνω τον Αχιλλέα με το ελληνικό κράτος και την χελώνα με την χρεωκοπία, ή αλλιώς grexit για την τρόϊκα. Για ακόμη μία φορά τις τελευταίες ημέρες, φαίνεται ότι πλησιάσαμε επικίνδυνα στο grexit. Για να μην συμβεί αυτό οι διεθνείς τοκογλύφοι μας τρομοκρατούν πως μόνο μία λύση υπάρχει, να "σπρώξουμε" λίγο περισσότερο την χελώνα προς τα εμπρός με ένα ακόμη μνημόνιο. Δηλαδή για να αποφύγουμε την χρεωκοπία πρέπει να την "σπρώξουμε" λίγο μακρύτερα ψηφίζοντας ένα καινούργιο επαχθέστερο μνημόνιο, εις βάρος των παραγωγικών τάξεων, των συνταξιούχων, του κράτους πρόνοιας και της εθνικής άμυνας. 

Όπως παράδοξο είναι το πρόβλημα του Ζήνωνα που περιφρονεί τους δεκαδικούς αριθμούς και την λογική, τόσο παράδοξη είναι η αποφυγή της οικονομικής καταστροφής με την βύθιση σε περισσότερους και πιο άδικους φόρους για την πλειονότητα του υπερχρεωμένου ελληνικού λαού. Ας αφήσουμε τον Αχιλλέα να φθάσει και να ξεπεράσει την χελώνα! Αντίστοιχα ας αφήσουμε την Ελλάδα ακόμη και να "χρεωκοπήσει" φθάνοντας πανηγυρικά στο απευκταίο grexit! Μήπως πρέπει τελικά η Ελλάς να σπάσει το φράγμα της χρεωκοπίας; Μήπως η χρεωκοπία είναι ουτοπία όπως ακριβώς η προπορευόμενη χελώνα του παραδόξου του Ζήνωνος; Μήπως η χρεωκοπία δεν είναι καταστροφικός γκρεμός, αλλά απλώς ο αντίπαλός μας στον αγώνα δρόμου, ή αλλιώς ο κακός μας εαυτός που μπορούμε να τον νικήσουμε; H τακτική μας να διακόπτουμε την ορμή του Αχιλλέα ανά διαρκώς μικρότερα χρονικά διαστήματα είναι ανωφελής, δεν απέδωσε έως τώρα αφού το κρατικό και λαϊκό χρέος αυξάνεται διαρκώς. Ίσως δεν πρέπει να εμποδίζουμε το μοιραίο, δηλαδή η Ελλάς να ξεπεράσει το φάντασμα της χρεωκοπίας και να φύγει νικήτρια, πρώτη με διαφορά προς τα εμπρός!