ο βασιλιάς είναι σχεδόν γυμνός

γράφει ο Νίκος Β. 

αντιχουντική προπαγάνδα στο ίδρυμα της Βουλής

Το σάπιο και ένοχο καθεστώς της μεταπολίτευσης παίζει τα ρέστα του ιδιαίτερα από τον Ιούλιο οπότε ξεβρακώθηκε και η αριστερή έκφανσή του, η "πρώτη φορά αριστερά" της συγκυβέρνησης της εθνικής συμφοράς ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Είναι πλέον αναμενόμενο ο εφιάλτης της ένοχης μεταπολίτευσης να είναι το ιστορικό αντίπαλο δέος, δηλαδή οι ολοκληρωτικές δικτατορίες. Στον κόκκινο συναγερμό που έχει σημάνει για τους "δημοκράτες της πολιτικής διαπλοκής" και τους υποβολείς τους, μεγαλοκαρχαρίες των ΜΜΕ, εντάσσονται οι απέλπιδες προσπάθειες να στηλιτεύσουν μετά από 76 και 42 χρόνια αντίστοιχα, τις 2 δικτατορίες που έδωσαν το φιλί της ζωής στον ελληνικό λαό. 

Ευκαιρίας δοθείσης της επετείου 4ης Αυγούστου 1936 και της ανάληψης της αρχής από τον Ι. Μεταξά, καθώς και λίγες εβδομάδες πριν στην φιέστα της αποκατάστασης της δημοκρατίας στο προεδρικό μέγαρο, τα παπαγαλάκια της μεταπολίτευσης έχουν δώσει τον καλύτερό τους εαυτό! Εκδόσεις βιβλίων, δημοσιεύματα σε εφημερίδες, τηλεοπτικές εκπομπές και πάμπολλες αναρτήσεις στον ηλεκτρονικό τύπο όλων των πολιτικών αποχρώσεων, σημαίνουν απλά το κύκνειο άσμα της μεταπολίτευσης. Ακόμη και διαρκής έκθεση για την "σκοτεινή επταετία" έλαβε χώρα στο ίδρυμα της βουλής των Ελλήνων στην Λ. Αμαλίας, με έξοδα των Ελλήνων πολιτών! Όλες οι "δημοκρατικές" φωνές ενορχηστρωμένες εναντίον των "κακών" δικτατόρων που συμπτωματικά όλοι τους είχαν άδοξο και κυρίως άδικο τέλος. Δολοφονημένοι όπως ο Ι. Μεταξάς και ο διάδοχός του Κορυζής από ξένους πράκτορες ή φυλακισμένοι ισοβίως όπως οι απριλιανοί Παπαδόπουλος, Ιωαννίδης και Ντερτιλής για το έγκλημα της κατάλυσης πολιτεύματος!

41 χρόνια μετά, ακόμα τσούζει

Ο κοινοβουλευτισμός εκτός από εκδικητικός είναι και αδίστακτος, αφού όταν τα πεπραγμένα του τον απαξιώνουν στην κρίση του λαού (3 συνεχή μνημόνια προδοσίας μέσα σε 5 μόλις χρόνια), δεν διστάζει να αποκρύψει, ακόμα και να ξαναγράψει αλλοιώνοντας την ιστορία στα μέτρα του. Αυτό επιτυγχάνεται με την αγαστή συνεργασία των πλουτοκρατών που τον στηρίζουν, ακόμα και της ίδιας της Γερμανίας που ηγείται της ευρωπαϊκής ένωσης. Ας μην ξεχνάμε τα χρηματοδοτούμενα βιβλία του ακροαριστερού δημοσιογράφου Ψαρά από το γερμανικό υπουργείο εξωτερικών, εναντίον της Χρυσής Αυγής. Όλοι μας πλέον έχουμε αντιληφθεί πως τα καθεστώτα έχουν δύο τρόπους διακυβέρνησης: Ο ένας τρόπος είναι αυτός που εφαρμόζει ο κοινοβουλευτισμός που φροντίζει για τον πλουτισμό λίγων εκλεκτών του, που με την σειρά τους και με τα ιδιωτικά ΜΜΕ που διαθέτουν κρατούν διαρκώς υπνωτισμένη την συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Ο άλλος τρόπος είναι ο τρόπος των "κακών" δικτατόρων που φροντίζουν για την ευημερία όλων των κοινωνικών τάξεων μέσα από την χρηστή δημόσια διοίκηση, την τόνωση του ιδιωτικού τομέα και την εμπέδωση της εθνικής ασφάλειας. 

Μπορεί ο ελληνικός λαός να είμαστε αχάριστοι και επιλήσμονες, αγαπήσαμε όμως τους δικτάτορες, ιδιαίτερα μετά θάνατον. Απεναντίας μετά βίας συμπαθήσαμε τους πολιτικούς όσο ζούσαν, ενώ στην μεγάλη τους πλειοψηφία τους αναθεματίσαμε μετά θάνατον. Οι πολιτικοί της Συγκλήτου τον 5 αιώνα π.Χ. καλούσαν συνέχεια τον στρατηγό Κιγκινάτο χρίζοντάς τον δικτάτορα για λίγες μόνο ημέρες, τόσες ώστε να αποκρούσει τους εισβολείς που απειλούσαν την αρχαία Ρώμη. Οι πολιτικοί της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα δεν έχουν την στοιχειώδη αξιοπρέπεια να κάνουν ούτε τούτο! Αρκεί για αυτούς που οι επικυρίαρχοι τους δίνουν το χρίσμα για να ασελγούν επάνω στο τραυματισμένο σώμα της πατρίδας. Η πατρίδα χρειάζεται ένα άλλο πολίτευμα. Ο κοινοβουλευτισμός πρέπει να τελειώσει και μαζί του η σιαμαία πλουτοκρατία. Εάν γίνει αυτό με συνταγματική αναθεώρηση, εθνοσυνέλευση, θρησκευτική ή εθνική επανάσταση, ποσώς με ενδιαφέρει. Η σάπια μεταπολίτευση που προσκολλήθηκε ξανά το 1974 στο σώμα της Ελλάδος έχει μεταδώσει την μόλυνση σαν καλπάζουσα γάγγραινα. Το άγος για τις αδικίες στην σύγχρονη Ελλάδα είναι δυσβάσταχτο και θα μας στοιχειώνει έως ότου αποτινάξουμε τον παρασιτικό κοινοβουλευτισμό. Ο Θεός δύσκολα θα συγχωρέσει τους Έλληνες για  την προδοσία της Κύπρου το 1974 και την καταδίκη των απριλιανών το 1975, καθώς και την προδοσίας των Ιμίων το 1996 και την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους το 1999. Δύσκολα θα συγχωρέσει επίσης τους Έλληνες για την διαρκή πλάνη τους από τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης και ιδιαίτερα αυτές των τριών μνημονίων εθνοπροδοσίας. 

και έπεται συνέχεια προς τα κάτω

Ο βασιλιάς είναι ήδη γυμνός, η μεταπολίτευση έχει πλέον αποκαλυφθεί. Μπορούμε να κάτσουμε απαθείς παρακολουθώντας την ηθική της διάλυση ή να βάλουμε και εμείς ένα χεράκι για να την ξεβρακώσουμε μία ώρα αρχύτερα. Δεν έχουμε τίποτα άλλο να χάσουμε πέραν των δεσμών μας. Είναι καιρός να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να πολεμήσουμε τους εχθρούς μας όχι με την βία, αλλά συστρατευόμενοι με την ιδεολογία της δικαιοσύνης, της τιμής και της αγάπης, δηλαδή τον ελληνικό εθνικισμό.