καταλήψεις "μπες - βγες", τετέλεσται κρατική εκπαίδευση

γράφει ο Νίκος Β.

"Το 7ο Γυμνάσιο Ηλιούπολης κατήντησε μέσα σε λίγους μήνες από στολίδι σε μπάχαλο" ήταν τα λόγια ενός αγανακτισμένου πατέρα προς τον διευθυντή του σχολείου. Λίγο μετά τις οκτώ το πρωί βρέθηκα και εγώ μαζί με άλλους εμβρόντητους γονείς και την διεύθυνση του γυμνασίου εμπρός από την αλυσοδεμένη είσοδο του γυμνασίου μας. Κάδοι σκουπιδιών τυλιγμένοι με ακριβά λουκέτα ασφαλείας και μια χρησιμοποιημένη σύριγγα εκείτετο στο έδαφος. Οπαδοί τοπικής ομάδας είχαν λερώσει με συνθήματα κάδους και τοίχους και ένα τεράστιο γκράφιτι με την μορφή πέους δέσποζε στον τοίχο της περίφραξης ο οποίος λίγες ημέρες πριν είχε φρεσκοβαφεί για την επαναλειτουργία του γυμνασίου μετά την Λαμπρή.

Οι αρχές και η διεύθυνση του σχολείου αδυνατούν να επιβάλλουν τον νόμο περί κατάληψης δημοσίου χώρου. Ο διευθυντής δέχεται φυσικές απειλές από μασκοφόρο εξωσχολικό καταληψία και διστάζει να μηνήσει κατά αγνώστων. Ο σύλλογος γονέων δεν ορθώνει την φωνή για το παιδαριώδες αίτημα των καταληψιών να ματαιωθούν τα διαγωνίσματα, έστω και αν όλα τα παιδιά θα προβιβαστούν άνευ εξετάσεων εξ' αιτίας της φετινής ελλιπούς εκπαίδευσης. Το αστυνομικό τμήμα Ηλιούπολης δηλώνει αδυναμία να φυλάξει το σχολείο προκειμένου να μην αλυσοδένουν τις εισόδους του οι καταληψίες. Ο εισαγγελέας δεν επεμβαίνει αυτεπαγγέλτως. Η δικαιοσύνη δεν συγκινείται και δεν ενεργοποιεί την αστυνομία δίχως επώνυμη μήνυση κόστους πλέον των 100€, για μια ακόμη παράνομη πράξη κατάληψης δημοσίου χώρου. Έτσι μετά από διαπληκτισμούς ο διευθυντής μαζί με λίγους γονείς, μίσθωσε για άλλη μια φορά τον σιδερά να κόψει τις χοντρές αλυσίδες με τροχό αφού σκαρφαλώσει την μάντρα και συνδέσει το ηλεκτρικό εργαλείο με μπαλαντέζα από πρίζα του κενού κτιρίου. Οι 3 μαθητές που είχαν έπαιζαν τον ρόλο των καταληψιών είχαν πηδήξει πάνω από την άλλη είσοδο και παρακολουθούσαν εξ' αποστάσεως ακόμη μια επιχείρηση διάνοιξης των δεσμών. Ακολούθησε μια ακόμη απολύμανση "ελέω πανδημίας" από την μοναδική διαθέσιμη καθαρίστρια του σχολείου, με αποτέλεσμα να χαθεί ολόκληρη η ημέρα, η πολλοστή από τότε που λειτούργησε το γυμνάσιο μετά τις διακοπές του Πάσχα.

Δυστυχώς το γυμνάσιο στολίδι στην κεντρική πλατεία της πόλης μπήκε στο στόχαστρο ορισμένων δημοτικών συμβούλων. Γιατί όμως αυτό το γυμνάσιο ειδικά; Είχε προηγηθεί η προσχηματική κατάληψη του φθινοπώρου όταν τα σχολεία λειτούργησαν με φίμωτρα, όχι όμως για να διαμαρτυρηθούν οι καταληψίες για την αντιπαιδαγωγική νέα τάξη. Αντίθετα οι υποβολείς των καταληψιών ζητούσαν το φθινόπωρο ολιγομελή τμήματα, επιμελέστερη απολύμανση και περισσότερα καθαριστικά σε αίθουσες και τουαλέτες! Δηλαδή ακριβής αντιγραφή της ατζέντας της γριποσοσιαλιστικής αριστεράς, της χαϊδεμένης επαναστάτριας της μεταπολίτευσης... Ήταν πασιφανές όμως πως τα παιδαριώδη αιτήματα του φθινοπώρου αλλά και της εαρινής κατάληψης κάλυπταν έναν μύχιο σκοπό. Να απαξιώσει το 7ο γυμνάσιο στην συνείδηση των ηλιουπολιτών και να πλήξει το κύρος της διεύθυνσης του σχολείου! Τί συνέβη όμως στην πραγματικότητα και η λειτουργία του σχολείου αυτού καρφώθηκε στο μάτι των "προοδευτικών ριζοσπαστικών δυνάμεων" του δημοτικού συμβουλίου;

Προς τιμήν του ο διευθυντής του 7ου γυμνασίου ήταν πάντοτε συνεπής στην υπαίθρια προσευχή, αντίθετα με τα περισσότερα γυμνάσια και δημοτικά σχολεία της Ηλιούπολης που την μετέφεραν εντός των αιθουσών, μετά την κρατική εγκύκλιο επαναλειτουργίας πέρυσι τον Ιούνιο. Ήταν επίσης αποτελεσματικός εφαρμόζοντας καινοτομίες στην ασφάλεια των μαθητών και των προσωπικών αντικειμένων τους, θεσπίζοντας προσωπικά ερμάρια ανά μαθητή, Τέλος ήταν το μοναδικό σχολικό κτίριο στην Ηλιούπολη το οποίο είχε φύλακα έως τις δέκα το βράδυ! Ο διευθυντής όμως υπολόγιζε χωρίς το διαρκές παράσιτο της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή την υποκουλτούρα του αριστερού πόλου του ψευδο-διπόλου δεξιάς - αριστεράς. Ήταν λάθος του να δεχθεί την απαίτηση του ΚΚΕ, μέσω του δήμου Ηλιούπολης, να πραγματοποιήσει εκδήλωση τιμής στο ΕΑΜ & ΔΣΕ παραμονές 28ης Οκτωβρίου 2019. Οι συμμορίτες όπου πατάνε τον πόδα τους σημαδεύουν το μέρος όπως οι σκύλοι το δέντρο με τα ούρα τους. Έκτοτε θεωρούσαν το σχολείο αυτό δικό τους χώρο δια πάσα χρήση.

Το πρωί εκείνο ο διευθυντής δεν ήξερε τι να απαντήσει στον αγανακτισμένο γονέα. Εξουθενωμένος από τα συνεχόμενα ξενύχτια για να επικοινωνεί με σύλλογο και γονείς, να ενημερώσει για τις διαδοχικές ανατροπές στην υπόθεση της κατάληψης, κρύβοντας εμφανώς γεγονότα που τον φόβιζαν στο παρελθόν, τον βασανίζουν στο παρόν και θα τον ταλανίζουν στο μέλλον. Τον λυπήθηκα εκείνο το πρωινό και παρακάλεσα τον γονέα να ρίξει τους τόνους, δεν ωφελούσε να κτυπά τον ηττημένο. Θερίζουμε ότι σπείραμε. Κρίμα για ακόμη μία γενιά ελληνοπαίδων πού θα ενηλικιωθούν σε κράτος - μπανανία. Ανατρέφουμε μελλοντικούς πολίτες ενός ανυπόληπτου κράτους, οι οποίοι νομοτελειακώς θα το σιχαθούν κι ενδεχομένως επιθυμήσουν να το εγκαταλείψουν. Οποιαδήποτε κι αν είναι τα αιτήματα μιας κατάληψης, δικαιολογημένα ή μη, πλειοψηφικά ή μη, υποκινούμενα από εξωσχολικούς ή μη, δεν νοείται σε καμμία πολιτισμένη χώρα να καταλαμβάνεται με την βία δημόσιο σχολικό κτίριο. Σπείραμε "πολυτεχνεία 73" και θερίζουμε αναρχία και παιδικούς εμβολιασμούς με το ζόρι! 

Πλέον το σχολείο λειτουργεί με λιγότερους μαθητές, αυστηρότερους ελέγχους δηλώσεων κόβιντ και ελλείψεις στο διδακτικό προσωπικό. Το 7ο Γυμνάσιο Ηλιούπολης κατήντησε σκιά του παρελθόντος του. Ως επίλογος της κουτσής σχολικής χρονιάς η αλγεινή εντύπωση που απεκόμισα όταν και τα δύο τελευταία πρωινά κανένας μαθητής δεν ήξερε να πει την αναστάσιμη προσευχή. Ούτε κάποιος καθηγητής είχε δυστυχώς φροντίσει να τυπώσει μια σελίδα για να την δώσει σε μαθητή που θα την διάβαζε έστω "από μέσα", αφού το κορίτσι που την έλεγε συνήθως απουσίαζε προφανώς απηυδησμένη από τις καταλήψεις "μπες - βγες". "Κανείς δεν θυμάται την προσευχή; Έ τότε, περάστε στις τάξεις και μην ξεχνάτε, η πανδημία δεν τελείωσε κρατήστε τις αποστάσεις μεταξύ σας και μην αγκαλιάζεστε" είπε από το μικρόφωνο ο διευθυντής.

Τετέλεσται δημόσια - κρατική εκπαίδευση. Ο κόβιντ και η ένταξη με το ζόρι αλλοεθνών παιδιών λαθρομεταναστών ήταν η ταφόπλακά σου!