το άκρο που βοηθά τους Έλληνες να "βγάλουν άκρη"

γράφει ο Νίκος Β. 

Οι τίμιοι πολίτες είναι οι δυνητικοί ένθερμοι οπαδοί του εθνικισμού και της πατριωτικής ιδέας. Αυτό βεβαίως δεν ισχύει για τους κομματικούς υπάλληλους της νουδουπασοκοσυριζοκουκουε καθεστηκυίας τάξης που εθελοτυφλούν και κωφεύουν στο εθνικό εγερτήριο. Μόνο οι σιτιζόμενοι αφισοκολλητές της αριστεράς και οι κολαούζοι των προδοτικών κομμάτων του φιλελεύθερου κέντρου δεν θέλουν να πιστέψουν πως το οριστικό τέλος των σιτιστών τους είναι κοντά. Ήδη οι ταγοί της μεταπολίτευσης όπως η ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, καθώς και το ΚΚΕ είναι κόμματα χρεοκοπημένα πολιτικά και οικονομικά. Βρίσκονται ένα βήμα πριν την οριστική διαγραφή τους από το πολιτικό σκηνικό και χαροπαλεύουν να επιζήσουν μεταμφιεσμένα πίσω από άλλα ονόματα και εσωτερικές μεταγραφές, διασωληνωμένα από τα οικονομικό, τραπεζικό και πλουτοκρατικό κατεστημένο. Όσο για το ΣΥΡΙΖΑ η αντισυστημικότητά του καταρρέει μόλις παρακολουθήσεις μία ομιλία του αρχηγού του, που μιμείται σε ίσες δόσεις τους Αντρέα Παπανδρέου, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και Τσε Γκεβάρα. Εάν προχωρήσεις παραπέρα στην κριτική της πολιτικής των παρδαλών συνιστωσών του, ζαλίζεσαι από την μπόχα που αποπνέει η ανάμιξη ασύμβατων χημικών αντιδραστηρίων: ο κομμουνισμός διεθνισμός, η ευρωπαϊκή υποτέλεια, και οι σιωνιστικές κορώνες της παγκοσμιοποίησης, πασπαλισμένα με περισσή δόση χριστιανικής υποκρισίας. Μία αλάνθαστη συνταγή αχταρμάς που αντιστρατεύεται τα πραγματικά συμφέροντα των Ελλήνων, αποκοιμίζει με ευχολόγια και υποσχέσεις υλικής ευμάρειας και εξορκίζει την μόνη ομοψυχία που προορίζεται από την φύση: Την εθνική ενότητα του γηγενούς λαού και κληρονόμου του αξεπέραστου ελληνικού πολιτισμού!

Σε αυτό το αντίξοο για τον ελληνισμό περιβάλλον αρκετοί Έλληνες αντιστέκονται. Μία μόνο όμως κομματική παράταξη έχει μπει στο στόχαστρο του πανικόβλητου συστήματος, η Χρυσή Αυγή. Είναι πασιφανές ακόμα και στους πολέμιούς της πως η Χρυσή Αυγή δεν είναι κόμμα όπως τα άλλα. Αυτό τεκμηριώνεται από γεγονότα και πρακτικές και όχι μόνο από τα λόγια και τις ιδέες. Κατά την γνώμη μου στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία αλλά και τόπο, είναι νομοτελειακά βέβαιο πως θα εμφανιζόταν μία «χρυσή αυγή» για να αντισταθεί στα πασιφανή σχέδια των παγκόσμιων επικυρίαρχων. Σχέδια που προϋπήρχαν για την Ελλάδα, που όμως εκδηλώθηκαν ξαφνικά με την αφύπνιση της εν υπνώσει χρεοκρατίας και των επακόλουθων μνημονίων που καταληστεύουν τον λαό και τον φυσικό πλούτο της χώρας μας. 

Όλα τα υπόλοιπα κόμματα παίρνουν κομματική επιχορήγηση, στην Χρυσή Αυγή η επιχορήγηση καταργήθηκε μόνο και μόνο για να διακοπεί το άμεσο κοινωνικό της έργο με την προσφορά τροφίμων και αλληλεγγύης στους Έλληνες. Για όλους τους βουλευτές και υπουργούς ισχύει η ασυλία και η αποποίηση ευθύνης, για την Χρυσή Αυγή αρκούν κωμικοτραγικές μαρτυρίες ανωνύμων μαρτύρων για να συλληφθούν με την υποψία τέλεσης νέων αδικημάτων! Τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα όταν κάνουν κοινοβουλευτικό έλεγχο, η κυβέρνηση τους απαντά, στην Χρυσή Αυγή συνήθως όχι! Κανενός κόμματος δεν είχε εκτοπιστεί στην φυλακή ο ηγέτης του και άλλοι 5 βουλευτές ως ύποπτοι φυγής από την χώρα. Λες και η Χρυσή Αυγή σκότωνε και έδερνε τους ιδεολογικούς της αντιπάλους μόνο και μόνο για να κερδίσει με το μέρος της περισσότερους ψηφοφόρους! Ακόμα και φυλακισμένοι οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής δεν δικαιούνται να ασκήσουν τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα και στις σημαντικές ψηφοφορίες όπως η κυβερνητική μομφή τον περασμένο Νοέμβριο. Επιπλέον δεν τους δίνεται ούτε το δικαίωμα ψήφου εξ’ αποστάσεως! Οι απαιτούμενοι ψήφοι για την αποδοχή των κυβερνητικών νομοσχεδίων μειώθηκαν πρώτα από 151 σε 149 και κατόπιν σε 147, δεδομένου πως οι χρυσαυγίτες βουλευτές θα αποτελούσαν ασφαλώς εμπόδιο στις μεθοδεύσεις της πλειοψηφίας. 

Επειδή η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, ας μην ξεχνάμε τις πρωτοφανείς μεθοδεύσεις εναντίον της Χρυσής Αυγής που είχαν προηγηθεί από το συνασπισμό των κομμάτων του «συνταγματικού τόξου», συμπεριλαμβανομένου και του προέδρου της δημοκρατίας. Τον Μάϊο του 2012 μετά τις εθνικές εκλογές, ο Παπούλιας εξαίρεσε αδικαιολόγητα τον Μιχαλολιάκο στην σύσκεψη της ολομέλειας των πολιτικών αρχηγών των εκλεγμένων κομμάτων. Λίγο μετά τον Ιούνιο του 2012 τα περισσότερα κόμματα συνεννοήθηκαν να μην ψήφισουν αντιπρόεδρο βουλής χρυσαυγίτη, όπως προβλέπει ο κανονισμός της βουλής για το πέμπτο κόμμα. Τον Σεπτέμβριο του 2013 προφυλακίστηκαν χωρίς αξιόλογα στοιχεία εις βάρος τους, τρεις βουλευτές της Χρυσής Αυγής για την δημιουργία και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση μετά την δολοφονία του αριστερού καλιτέχνη Φύσα. Ο Φύσας (Killah) σκοτώθηκε από τον Ρουπακιά ο οποίος θεωρήθηκε μέλος της Χρυσής Αυγής εντεταλμένος από την ηγεσία της για την δολοφονία αυτή. Σημειώστε πως η δολοφονία έγινε μετά από συμπλοκή μεταξύ οπαδών που παρακολουθούσαν ποδόσφαιρο σε καφετέρια στο Κερατσίνι. Το Νοέμβριο του 2013 ο Παπούλιας δεν συλλυπήθηκε την Χρυσή Αυγή μετά την τριπλό εν ψυχρώ κτύπημα στο Νέο Ηράκλειο όπως είχε καταδικάσει λίγες εβδομάδες πριν, την δολοφονία του αριστερού Φύσα. Κατόπιν απορρίφθηκε η πρώτη αίτηση αποφυλάκισης των τριών πολιτικών κρατουμένων, στηριγμένη στην προσωπική τους βιβλιοθήκη και σε δηλώσεις τους σχετικά με την επαναστατική επταετία 67-74. Τον Ιανουάριο του 2014 φυλακίσθηκαν και άλλοι τρεις βουλευτές με πανομοιότυπο σκεπτικό, πάλι εξαιτίας ανώνυμων μαρτύρων.

Τα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν τιμωρούνται από την κυβερνητική πλειοψηφία όταν ανεβάζουν την εκλογική τους επιρροή, επειδή η αποστολή τους δεν είναι η ανατροπή του σάπιου κατεστημένου, παρά μόνο η ανώδυνη για το ξενόδουλο καθεστώς, αλλαγή κυβερνητικής φρουράς. Η σκληρότερη πολεμική που είχαμε δει έως σήμερα είναι η μεμονωμένη πίεση σε πολιτικά πρόσωπα, δικαστές ή εκδότες που παραστράτησαν από την καθεστωτική τάξη, με τρομοκρατία τύπου 17 Νοέμβρη ή αποκαλύψεις οικονομικών ατασθαλιών. Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής απέτυχαν οι οικονομικές πιέσεις, ακόμα και οι φορολογικοί έλεγχοι και το νέο σχέδιο εξαφάνισής της μπήκε σε εφαρμογή: Φυλακίσεις του αρχηγού και εξεχόντων βουλευτών της πριν καν την εξαγγελία κατηγοριών και δίκης, γενικευμένη τρομοκρατία των απλών υποστηρικτών της στο εργασιακό τους περιβάλλον σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων των στελεχών της, συκοφάντηση ενστόλων, ακόμα και κατηγορίες για μυστικό οπλοστάσιο και κατάλυση του πολιτεύματος! Αποκορύφωμα του πολέμου εναντίων των εθνικιστών στην Ελλάδα είναι οι τυφλές πολιτικές δολοφονίες των μελών της Χρυσής Αυγής από το σεσημασμένο εγκληματικό παρακράτος. Ένα παρακράτος που αδιαλείπτως στην Ευρώπη είχε ως προκάλυμμα την αριστερή επαναστατική αναρχοκομουνιστική ιδεολογία χρησιμοποιώντας έμμισθους εκτελεστές ή απλώς χρήσιμους ηλιθίους, με την αγαστή πολιτική κάλυψη των ηγετών της αριστεράς.

Η Χρυσή Αυγή δεν είναι κόμμα όπως τα υπόλοιπα. Φύτρωσε ως σπόρος που βρήκε πρόσφορο έδαφος στην κοσμοθεωρία των εθνών και του αειφόρου φυλετισμού, ενώ αντίθετα με τα άλλα κόμματα δεν βρήκε χορηγούς  επικοινωνίας και οικονομικούς συμπαραστάτες που θα την γιγάντωναν εν μία νυκτί. Αντίθετα ωρίμασε κατά την διάρκεια των χρόνων, παρήγαγε ιδεολογικό και συγγραφικό έργο και οι πολιτικοί της στρατιώτες κατανάλωσαν αμέτρητα ζευγάρια παπουτσιών αλωνίζοντας τους δρόμους της Ελλάδας για τον πολιτικό της αγώνα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Δεν διογκώθηκε από τους διαπλεκόμενους εργολάβους της ενημέρωσης, αντίθετα δεν συνδιαλέχθηκε μαζί τους και έγινε ο χειρότερος εχθρός τους. Πολεμήθηκε και πολεμιέται λυσσαλέα από τα ΜΜΕ που γνωρίζουν πως εάν μία μέρα η Χρυσή Αυγή κυβερνήσει, αυτό θα σημάνει και το οικονομικό τους τέλος. Ένας πόλεμος ολοκληρωτικός στον οποίο δεν χωρά κανένας συμβιβασμός και καμία πλευρά δεν μπορεί και δεν πρόκειται να κάνει πίσω. 

Να γιατί ο Έλληνας μετά από την πρωτοφανή αυτή σκευωρία, δεν πρέπει να ντρέπεται για την σθεναρή υποστήριξη στην Χρυσή Αυγή. Επαναλαμβάνω πως η Χρυσή Αυγή δεν είναι κόμμα όπως τα υπόλοιπα. Είναι εθνικό κίνημα που εκφράζει τον καταπιεσμένο πατριωτισμό και μάχεται την παγκοσμιοποίηση. Ο αγώνας της είναι αφιλοκερδής, υπέρ αρετής και δικαιοσύνης, όχι υπέρ κέρδους και χρημάτων. Ο υποστηρικτής της Χρυσής Αυγής δεν ελπίζει σε ατομική ωφέλεια, αλλά μέσω της προόδου του ελληνικού συνόλου, προσδοκά και στην οικογενειακή του ευημερία, αλλά και στην προκοπή των απογόνων του. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι το ένα άκρο, όπως ευαγγελίζονται οι προπαγανδιστές της εξαθλίωσής μας. Είναι η φωτεινή άκρη της σήραγγας του κομματισμού που μας οδηγεί στην λύτρωση της αξιοκρατίας, της ελεύθερης πατρίδας, της αληθινής πολιτείας. Ο ελληνικός λαός βγάζει «άκρη» τελικά με την Χρυσή Αυγή.