Δίστομο και Καλάβρυτα, βίοι παράλληλοι

0


Συνέντευξη έδωσε πρόσφατα σε τοπικό ΜΜΕ της Βοιωτίας η υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος με την Ελληνική Αυγή Μ. Τσάμη. Η συνέντευξη έγινε στον χώρο του μνημείου πεσόντων από τους Γερμανούς στο Δίστομο και επεδίωξαν να την εξαφανίσουν μετά μανίας ακόμα και από το You Tube.



Εξ' αφορμής της μαρτυρίας της Μ. Τσάμη, ας μιλήσουμε για μία παρόμοια μαύρη σελίδα στην ελληνική νεώτερη ιστορία, κατά την περίοδο του συμμοριτοπολέμου το 1948 στα μαρτυρικά Καλάβρυτα αυτή την φορά στις 11 Απριλίου του 1948.



Ας πάψουν να εκμεταλλεύονται οι πολιτικάντηδες την λήθη του ελληνικού λαού, για τα εγκλήματα του ΚΚΕ. Αρκετά πια «η εμμονή της καραμέλας» με το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων από τους Ναζί. Εκτός από την θηριωδία των Γερμανών υπήρξε και αυτή των αναρχομαρξιστών του ΔΣΕ. Γιατί δεν ομιλεί κανείς «δημοκράτης» για αυτήν;



Δεν αναφέρομαι στην ένοπλο αντιπαράθεση που έληξε νικηφόρος για τους συμμορίτες, αλλά για την θηριωδία που ακολούθησε την εξουδετέρωση των αντιπάλων τους δηλαδή του εθνικού στρατού και της χωροφυλακής. Αποτελείωσαν με απίστευτη κτηνωδία τους ημιθανείς αντιπάλους τους και κατόπιν με δόλο λεηλάτησαν και κατόπιν έκαψαν τις περιουσίες των κατοίκων των οποίων το εθνικό φρόνημα δεν συγχωρέθηκε από τους κόκκινους εγκληματίες. Ο τραγικός απολογισμός μεταξύ των Ελλήνων ένθεν κακείθεν ήταν οι 250 νεκροί, οι 150 υπερασπιστές της πόλης και 100 από τους εισβολείς.

Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Καραλή για το δεύτερο και παντελώς άγνωστο ολοκαύτωμα των των Ελλήνων των Καλαβρύτων την 11 Απριλίου 1948 από τους κομμουνιστο-συμμορίτες.



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε ελεύθερα στα ελληνικά παρακαλώ.
Όταν η γλώσσα μας απαγορευτεί ή γίνει δευτερεύουσα ελέω τρόϊκας, το συζητάμε πάλι...