πρωτοχρονιάτικο γράμμα σε Έλληνα του εξωτερικού

0
γράφει ο Γιάννης Ν. 


Φίλε μου καλέ, Καλή Χρονιά! 
Ελπίζω και εύχομαι να σαι πάντα καλά…
Η εδώ κατάσταση δεν περιγράφεται... Ο κόσμος (κρίνοντας από τον κύκλο μου, αλλά και από το χαζολόγημα μου στο facebook), έχει αγανακτήσει, αλλά δεν τολμάει κανείς να κατέβει στους δρόμους. Οι συντάξεις από τις οποίες ζει με ψίχουλα, (εκτός από τον παππού και τη γιαγιά) και η υπόλοιπη οικογένεια, θα μειωθούν 30-35%! Έως τώρα, είναι από όσο θυμάμαι, η 12η  κατά σειρά μείωση... Ξεπούλησαν τον Αστέρα της Βουλιαγμένης 400 εκατομμύρια ευρώ και κατηγορούσαν το Σαμαρά πως τα 700 που ζήταγε, ήταν ξεπούλημα, έλεος!

Η αίσθηση της ζωής μου, πέρα από τα προσωπικά αλλά και από τα επαγγελματικά μου προβλήματα, (γνωρίζεις ότι είμαι άνεργος εδώ και δυο περίπου χρόνια),  έχει παντελώς διαφοροποιηθεί, αλλά με έναν τόσο ύπουλο τρόπο, που μόνο αν κοιτάξω απότομα πίσω, συνειδητοποιώ πόσο διαφορετική ήταν...Μιλάμε για υποβάθμιση σε κάθε επίπεδο... Ακρίβεια, αδικία, εγκληματικότητα, ανεργία, αδιαφορία, ξενιτεμός, απραξία, στασιμότητα, θάνατος...

Πόσο αγάπησα αυτή την πατρίδα... Πόσο άδικο αισθάνομαι που μου την κλέβουν, κομμάτι κομμάτι με έναν αργό αλλά βασανιστικό τρόπο...Κλέβουν τώρα και την αλήθεια από την Ιστορία της, κάθε φορά που παρουσιάζεται η ευκαιρία, για να βρουν έτσι στρωμένο έδαφος και οι επόμενοι στη σειρά κλέφτες...Σταματημό δεν έχει η αδηφαγία τους...Όπου να ναι, θα ξεπουληθεί και το παλαιό αεροδρόμιο, το οποίο θεωρείται από τις καλύτερα αξιοποιήσιμες εκτάσεις στη Μεσόγειο, για ένα κομμάτι ψωμί...Τι καλά που θα ταν να το μετέτρεπαν σε ένα τεράστιο πάρκο, σαν κι αυτά που δεν είχε ποτέ της, ούτε η Αθήνα , αλλά ούτε και η Ελλάδα. Μάλλον όμως θα θυσιαστεί κι αυτό στο βωμό των μεγαλοεπιχειρηματικων συμφερόντων "για να εξοφληθεί το χρέος" που ανάθεμα με αν το έχει αιτιολογήσει, η προσδιορίσει κανείς.

Ο κόσμος ψάχνει στους κάδους των σκουπιδιών απεγνωσμένα, όχι για να βρει μέταλλα και κουτάκια αλουμινίου, αλλά για να φάει πλέον από τα σκουπίδια...Όλοι οι κάδοι του δήμου, είτε των απορριμμάτων, είτε των προς ανακύκλωση υλικών, δέχονται καθημερινά επισκέψεις, από αλλοεθνείς για την ώρα, ρακένδυτους φουκαράδες...Άλλος ψάχνει για χαρτί, άλλος για αλουμίνιο, οι γύφτοι πάλι προτιμούν τα μέταλλα, (θα πρέπει ως τώρα να είναι οι παραδοσιακοί προμηθευτές των χυτηρίων, αφού αυτή ήταν η συνήθης πρακτική τους ακόμα και πριν την κρίση), αλλά υπάρχουν δυστυχώς και πολλοί που ψάχνουν για υπολείμματα φαγητού. Σκέφτηκα πως πρέπει να φωτογραφίσω όλες αυτές τις θλιβερές εικόνες, για να φτιάξω ένα λεύκωμα, που πιστεύω θα ήταν πολύ χρήσιμο στις επόμενες γενιές, (αν υπάρξουν έπειτα από τις φιλότιμες προσπάθειες των εταίρων μας στην Ευρώπη και όχι μόνο, να μας στραγγαλίσουν ως έθνος), για να τους θυμίζει, ότι αν αδιαφορήσεις για τη χώρα σου, παύει να ναι δική σου.

Κατά τα άλλα, χρόνια πολλά και ευτυχισμένα...

Υ.Γ. Αυτό που πραγματικά μου έχει τσακίσει την ψυχολογία, είναι η απίστευτου βαθμού ατμοσφαιρική ρύπανση... Ο,τι και να συνέβαινε παλαιότερα στη ζωή μου, έλεγα αυτό που έλεγαν όλοι οι Έλληνες: Ας πάω μια βόλτα έξω να ξεσκάσω, η να πάρω λίγο καθαρό αέρα... Αν βγεις έξω λοιπόν, βλέπεις σκιώδες να πέφτει το φως από τις κίτρινες λάμπες της Δ.Ε.Η. και ο λαιμός σου θα σε "τσούξει" με τις πρώτες σου ανάσες...Για να καταλάβεις το μέγεθος της ρύπανσης, το οποίο σε όλα τα αστικά κέντρα συμβαίνει, κατά την επιστροφή προς Αθήνα, από το εξοχικό μου στο Κιάτο, το οποίο και αυτό έχει το ίδιο πρόβλημα, αρκετά πριν τη Φιλαδέλφεια, ευρισκόμενος ακόμα στη Εθνική, οσμίζομαι μέσα από τα κλειστά παράθυρα του αυτοκίνητου μου, κάπνα! Επειδή το φαινόμενο το γνώρισα μέσα στην κρίση, θεωρώ πως επειδή το πετρέλαιο είναι και αυτό από τα "απαγορευμένα" είδη, όσοι έχουν τζάκια καίνε ο,τι δεν κοστίζει. Κάποιοι από αυτούς ίσως καίνε και κάνα κούτσουρο που και που, αλλά και αυτά, για να ζεστάνεις ένα σαλόνι κοστίζουν αρκετά. Οι πνευμονολόγοι έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά φαντάζει πλέον πολυτέλεια να ασχοληθεί κάποιος με το πρόβλημα. Το έχουμε και αυτό το θανατηφόρο στοιχείο αφομοιώσει ως μέρος της καθημερινότητας μας, ενώ σε αλλοτινές εποχές θα βλέπαμε στα κανάλια Ομηρικούς καυγάδες μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, για το ποιος έχει την καταλληλότερη λύση, η για το ποιος χρονοτριβεί για την εφαρμογή της. Ίσως δεν το έχουν συνειδητοποιήσει στον υπόλοιπο κόσμο αλλά αργοπεθαίνουμε μεταφορικά και στην πραγματικότητα!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε ελεύθερα στα ελληνικά παρακαλώ.
Όταν η γλώσσα μας απαγορευτεί ή γίνει δευτερεύουσα ελέω τρόϊκας, το συζητάμε πάλι...