ευχές από έναν πενηντάρη άνεργο

0
γράφει ο Γιάννης Ν.

Σε τι εποχές ζούμε επί τέλους; Κάθε μέρα στο Αιγαίο, άλλοι θαλασσοδέρνονται και άλλοι πνίγονται, και η Τουρκία εκμεταλλευόμενη τις περιστάσεις γύρω από τη γειτονιά της, βρίσκει πολύτιμη ευκαιρία να υλοποιήσει τα σχέδια της και κατάφερε με την εξωτερική της πολιτική, που είναι αταλάντευτη για πολλά χρόνια, να πάρει μέχρι και επιδότηση για να ελέγχει τις μεταναστευτικές-προσφυγικές ροές. Πράγματι αυτό κάνει, αλλά το κάνει κατά το δοκούν. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι θα πρέπει να περιμένουμε και την επομένη πράξη της. Τα πράγματα είναι απλά. Εάν ήθελαν άπαντες οι εμπλεκόμενοι να σταματήσουν τους πνιγμούς των συνανθρώπων μας, μπορούσαν να καταργήσουν το "προαπαιτούμενο" του θανατηφόρου διάπλου του Αιγαίου, αφενός με την εξάρθρωση των δουλεμπορικών κυκλωμάτων που θησαυρίζουν στις πλάτες δύσμοιρων μεταναστών και προσφύγων και αφετέρου, με την δημιουργία σημείων συγκέντρωσης (hot spots) στην Tουρκία, εφόσον αυτή είναι η πλησιέστερη οδός διαφυγής από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας και την απ΄ ευθείας μεταφορά τους στα προαποφασισμένα σημεία στην Ευρώπη, χωρίς να περάσουν υποχρεωτικά από την εξαθλιωμένη οικονομικά Ελλάδα. Είναι περισσότερο ανθρωπιστικό να φροντίσουμε προδραστικά να μεταφέρουμε με ασφάλεια τους πληθυσμούς αυτούς στα μέρη υποδοχής τους, παρά να σπεύδουμε να τείνουμε υποκριτικά χείρα βοηθείας για να περισυλλέξουμε ναυαγούς, η να ανασύρουμε νεκρά κουφάρια, σε πολλές περιπτώσεις παιδιών και βρεφών. Ακόμα καλύτερα όμως, θα μπορούσε να επέμβει ο Ο.Η.Ε. και να λύσει επιτόπου το πρόβλημα, αντί να το αφήσει να πάρει τέτοιες διαστάσεις.


νυχτερίδες και αράχνες στην ελληνική βιοτεχνία
Εν τω μεταξύ, άλλοι Έλληνες είναι βυθισμένοι στην κατάθλιψη, γιατί τους αφαιρέθηκε το δικαίωμα στο όνειρο, άλλοι και είναι αρκετοί αυτοί, άνοιξαν με περισσή αποφασιστικότητα και τόλμη τα πανιά τους για έναν καλύτερο τόπο, που θα τους επιτρέψει να το ζήσουν και άλλοι οδηγήθηκαν στην απελπισία, την απόγνωση και την αυτοκτονία. Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε τον εαυτό μου να βομβαρδίζεται καθημερινά από τόσες σημαντικές ειδήσεις, που σε άλλες εποχές, η κάθε μια τους θα απασχολούσε τα δελτία ειδήσεων για μέρες. Τι σκάνδαλα, τι μίζες, τι λίστες φοροφυγάδων, τι επιτροπές για τη διαλεύκανση της τάδε υποθέσεως…Και με τι ασχολείται τώρα σύσσωμη η βουλή, εν μέσω καταιγιστικών, πολιτικών, οικονομικών, και κοινωνικών, εξελίξεων, μεταρρυθμίσεων και αλλαγών; Ψηφίζει, ξενυχτώντας μάλιστα, για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στους ομοφυλόφιλους! Φαίνεται ότι τώρα είναι η ώρα για να συζητηθεί και αυτό, μαζί με τα προβλήματα της ανεργίας που οδήγησαν την Ελληνική κοινωνία στη φτώχεια και την ανέχεια, την παντελή έλλειψη επενδύσεων, που έστειλε τον ανθό αυτού του ταλαίπωρου λαού και τα δυνατότερα μυαλά του σε χώρες του εξωτερικού, την μεσαιωνικού χαρακτήρα φορολόγηση που οδήγησε τους Έλληνες στο κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, τον υποσιτισμό των παιδιών με τα φαινόμενα λιποθυμίας στα σχολεία και άλλα πολλά. Μάλλον είναι το ίδιο σημαντικό, αλλά ταυτόχρονα έχει και το χαρακτήρα του επείγοντος! Δυστυχώς όμως η περιδίνηση όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά έπεται και συνέχεια. Έχω απογοητευτεί πλήρως, διότι οι περισσότεροι γνωστοί μου, άλλα και όλοι οι πρώην συνάδελφοί μου, είτε θα μιλάνε στο διαδίκτυο για ποδόσφαιρο, είτε θα στέλνουν τις καλημέρες (και τώρα τις ευχές τους λόγω Χριστουγέννων), διανθισμένες με φωτογραφίες από ωραία νησάκια των Κυκλάδων, είτε με χιονισμένα τοπία, που είναι και πιο επίκαιρο. Αισθάνθηκα πολύ μόνος μετά από αυτή την διαπίστωση, άλλα ευτυχώς δύο φίλοι μου με έκαναν να δω ότι ευτυχώς δεν μοιάζω σε όλους τους προηγούμενους.

Καλές γιορτές και ας μας δώσει ο Θεός την δύναμη να κάνουμε την επανάσταση....


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε ελεύθερα στα ελληνικά παρακαλώ.
Όταν η γλώσσα μας απαγορευτεί ή γίνει δευτερεύουσα ελέω τρόϊκας, το συζητάμε πάλι...